Hazırlayan: Mustafa Şardan
İngiliz post-punk grubu Savages ocak ayında yayımlanan yeni albümü Adore Life ile bir kez daha dinleyicisine dolu bir müzik vaad ediyor.
Grup, albüm yapım sürecinde, ilk albümleri Silence Yourself’ten daha sert bir albüm yayınlayacaklarına dair açıklamalar yapmıştı. Adore Life bu demeçlerin doğruluğunu kanıtlar nitelikte. Öte yandan, sert olduğu kadar grubun farklı yollara sapmak istediği bir albüm olmuş. Grup klasik post-punk alanının dışına çıkmak istemiş. Çerçevenin deneysel çizgilerle belirlendiği albümde bunun yanında hem sola, hem sağa sapmış. Yani işin hem metal, hem pop tarafına eğilmişler. Ortada kalan post-punk diktatörlüğünde ikamet etmekte olan parçalar da mevcut tabii ki. Fakat genel bir bakış açısıyla güneş ışınlarının gözümüzü alması kadar net olan şey, Savages’ın farklı bir albüm yapmak istemesi:
The Answer alternative metal havuzundan çıkma bir parça gibi dururken, Adore Life post-punk ve pop arasında kalp atışları düzensiz şekilde ilerleyen bir parça. I Need Something New en dipten, en tepeye kademeli artan bir şiddetle yukarı çıkarken en sonunda drone’laşarak gökyüzünde kayboluşuyla akıllara Swans’ı getiriyor. Surrender endüstriyel/elektronik bir parça, müziğin soğuk duvarlı fabrikalarına giriş yaparak dinleyicinin kulaklarına pis kokulu atık gazlar yolluyor. T.I.W.Y.G. drone etkisindeki kısımları ve sakin pop pasajlarıyla içinde uçurumlar barındıran oldukça gergin ve agresif bir parça. Mechanics ise ambient pop sınırlarında dolaşan bir şarkı. Bu yeniliklerin dışında grubun klasik post-punk tarafını yansıttığı Evil, Sad Person, Slowing Down the World, When in Love gibi daha direkt ve akılda kalan sindirimi kolay parçalar da mevcut.
Bu albümde vokallerin müzik içindeki konumu dikkat çekici. Bir önceki albümde, vokal bestenin üzerine binen bir görevdeyken, bu sefer bestenin bir parçası, bir tür enstrüman. Tek başına müziği sırtladığı zamanlar göze çarpıyor ve müziği domine edişi bir önceki albüme göre daha fazla.
Sonuç olarak, bu albüm post-punk dışında drone, pop, endüstriyel, deneysel, elektronik alanlara da girilen çok yönlü bir albüm. Bir önceki albüm 80’lerde yaşayan bir albümken, Adore Life günümüze ait ve yeni bir şeyler söylemek istiyor gibi.
Öte yandan olumsuz noktalara değinmek gerekirse, bu albümdeki parçaların Silence Yourself’tekiler gibi vurucu olmadığını ve sizi hemen içine almadığını söylemeliyim. Ayrıca albüm akışı Silence Yourself gibi bir bütün içinde derli toplu ilerlememekte. Daha dağınık, kafada oturtması zaman alıcı.
İlk albümleri pasif-agresif bir ruh hali içindeyken, Adore Life daha cesur ve saldırgan bir kişilik sergilemekte.
Kesinlikle kulak verilmesi gereken Adore Life’ın bu senenin öne çıkan ve sevilen albümlerinden biri olacağı kanaatindeyim.
Favorilerim: Sad Person, When in Love ve Surrender
